Methodisch kader.

Behoeftes:

 

Stel je voor dat je in een groep komt te wonen. Je hebt misschien al een heel verleden achter de rug in allerlei instellingen. Of misschien lukt het thuis helemaal niet meer en kom je uit een zwaar overbelast gezin. Of… noem maar op. Misschien trek je je helemaal terug, heb je nergens zin in. Je vertrouwt niemand, laat staan de begeleiders. Misschien ben je heel erg boos en agressief.

Word je daar blij van? Nou nee, maar het lijkt wel veilig. Een soort eilandje met hoge muren. Onkwetsbaar.

Bij Caterva gaan we ervan uit dat ieder mens behoeftes heeft. Je kunt deze behoeftes als volgt onderverdelen:

• Fysieke behoeften (eten, drinken, veiligheid)
• Emotionele behoeften (eigenwaarde en het aangaan van relaties)
• Mentale behoeften (eigen regie)
• Zingevende behoeften (betekenisvol, onderscheiden, dienstbaarheid)

Voor je die muren af gaat breken moet je je eerst veilig voelen. Dat begint bij de basis: schone kleding, eten, een veilig huis. Een veilig huis betekent ook structuur en elkaar de ruimte geven om te zijn wie je bent. Om te ontdekken wie je bent. En dan kom je eigenlijk al bij het tweede stapje.

Je komt erachter dat andere mensen jou best leuk vinden en jij vindt anderen soms ook best leuk. Eng is dat wel, want dan laat je wat van jezelf zien. Dat lukt niet vanachter een muur. Moeilijk? Ja, want niemand is altijd aardig. Soms kwetsen we elkaar. Daarom is het ook fijn om te weten dat op je groep bepaalde dingen gewoon zijn. Je hoeft er niet over na te denken. Er is een bepaalde structuur en er zijn manieren waarop jullie met elkaar omgaan.

Vermoeiend is het ook om in een groep te wonen. Het is dan ook fijn om je terug te kunnen trekken met je muziek, sport, een game of een boek. Je kunt dat gewoon aangeven bij de begeleiders. Die geven je graag ook eigen regie.

Eigen regie, dan weet je wat je nodig hebt en kun je grenzen stellen. Handig, want jij weet het beste wat belangrijk is voor jou. Want ook begeleiders zijn mensen die wel eens wat vergeten. En dan kan jij ze mooi even aan hun jasje trekken om ze bij de les te houden, want afspraak is afspraak. En komt het even niet uit, dan valt er over te praten. Want in een groep gebeurt er wel eens iets onverwachts. Vervelend, ja. Maar je hebt genoeg vertrouwen in jezelf en de ander om te weten dat het goed komt.

Je hebt vertrouwen genoeg om te gaan denken over de toekomst. Je verhaal begint net.

Bovenstaande is een voorbeeld hoe het kan zijn. Ieder mens is uniek, ieder verhaal anders. Dit soort verhalen zijn ook nooit af. En de beschreven behoeftes kunnen door elkaar lopen. Misschien voel je je op de groep helemaal veilig maar heb je het op school erg moeilijk, of andersom. Of iemand anders op de groep gaat helemaal door het lint waardoor jij je ook weer onveilig gaat voelen. Maar het belangrijkste is dat je het niet alleen hoeft te doen. Er zijn altijd begeleiders waar je op terug kunt vallen.